این شعر را هم تقدیم میکنم به تمام کسانی که میخوان عاشق بشن
دل من
دل به هر گل نمی سپارم من دل خود را عزیز دارم من
دل عزیز است خوار نشمارم من دل از جان عزیزتر دارم
لاله بسیار و گل فراوان هست آنچه ناید به کف دل و جان هست
گل من پاک تر ز جان باید برتر از ماه آسمان باید
گل من نوگلی ست پاک سرشت رسته برطرف جویبار بهشت
برتر از سرو و بهتر از سمن است دامنش پاک تر ز اشک من است
عشق را سرسری نینگارد شعر را دام ره نپندارد
تا یقینش شود که من چه کسم مرد عشقم نه بندة هوسم
آزمایش کند وفای مرا عشق من ، صدق من ، صفای مرا
چون که سنجید و آزمود مرا کز صفا هست تار و پود مرا
دل من آشیان مهر و وفاست وندر این خانه عشق خانه خداست
دید چون مهر را سزاوارم او هم از جان شود خریدارم
راستی را که زیر چرخ کبود
گر محبت نبود هیچ نبود
.jpg)
.jpg)
.jpg)
